Dowiedz się więcej

Zaburzenia nerwicowe – ich charakterystycznym objawem jest lęk. Zaliczyć tu można dużą grupę zaburzeń, poczynając od podenerwowania, niepokoju, unikania określonych miejsc, sytuacji a skończywszy na panicznym lęku uniemożliwiającym jakiekolwiek funkcjonowanie.

Tego typu dolegliwościom mogą towarzyszyć trudności z koncentracją, natrętne myśli, czy rozdrażnienie. W stanach lękowych mogą się też pojawiać różnorodne dolegliwości somatyczne niebędące skutkiem zmian organicznych, jak: ból głowy, ból żołądka, ból serca, bóle kręgosłupa, zawroty głowy, drżenie kończyn, kołatanie serca, nagłe uderzenie gorąca, mrowienie i odrętwienia palców rąk i nóg, brak czucia, zaburzenia wzroku i słuchu, bezsenność, trudości z oddychaniem, wymioty, utrata apetytu, zaburzenia seksualne, zaburzenia zachowania (np. unikanie wychodzenia z domu, wybuchy złości, czy czynności natrętne).

Zaburzenia odżywiania wiążące się z ograniczaniem lub odmawianiem sobie pokarmu, co prowadzi do spadku masy ciała, zaburzeń funkcjonowania hormonalnego, a nawet do skrajnego wyniszczenia i śmierci (anoreksja psychiczna). O bulimii psychicznej, mówimy wówczas gdy występują epizody napadowego najadania się i wymiotowania, łączone niekiedy ze stosowaniem środków przeczyszczających, odwadniających lub intensywnymi ćwiczeniami fizycznymi.

Zaburzenia afektywne charakteryzowane przez okresowo występujące zaburzenia nastroju, emocji i aktywności. Ze względu na czas ich trwania mogą mieć charakter epizodyczny, okresowy lub przewlekły. W zaburzeniu depresyjnym nastrój chorych ulega znacznemu obniżeniu, dominującym przeżyciem jest poczucie głębokiego i nieuzasadnionego smutku, odrzucenia, beznadziei w odniesieniu do siebie, świata, przyszłości i przeszłości. Towarzyszyć temu mogą zaburzenia wegetatywne, zaburzenia snu, problemy z jedzeniem, męczliwość. W chorobie afektywnej dwubiegunowej okresy depresji przeplatają się z okresami tzw. manii – nieuzasadnionego podwyższenia nastroju, bezkrytyczności wobec swoich decyzji, często towarzyszy temu korzystanie z używek podtrzymujące wysoką aktywność.

Zaburzenia osobowości, których przejawem są trudności w funkcjonowaniu społecznym, niebędące wynikiem choroby psychicznej ani organicznego uszkodzenia mózgu. Zaburzenia osobowości przejawiają się w postaci sztywnych, niedostosowanych do sytuacji reakcji, głęboko zakorzenionym, zniekształconym i nieprzystosowawczym sposobie przeżywania siebie i innych ludzi. Zarówno osoby cierpiące na zaburzenia osobowości jak i ich bliscy odczuwają silne konsekwencje zaburzeń, borykając się na codzień z wybuchowością, zmiennością uczuć, nadmierną zależnością, wycofywaniem się z kontaktów, czy też z trudnościami funkcjonowaniu zawodowym.